Έχουμε πάθει εξάρτηση (ναι) αλλά ποιος φταίει;

Η Κύπρος έχει έναν από τους μεγαλύτερους αριθμούς αυτοκινήτων ανά κάτοικο στην ΕΕ, πράγμα που σημαίνει ότι η οδήγηση είναι το αγαπημένο μας… χόμπι. Όλοι έχουμε πάθει εξάρτιση από αυτήν αλλά κανείς δεν φαίνεται να μπορεί (ή να θέλει) να την θεραπεύσει.

Στη χώρα μας σχεδόν κάθε κάτοικος έχει το δικό του αυτοκίνητο, ενώ κατά μέσο όρο κάθε οικογένεια διαθέτει τουλάχιστον δύο αυτοκίνητα για τις ανάγκες της.

Αν και η Κύπρος είναι σχετικά μικρή σε έκταση, η εξάρτηση από το αυτοκίνητο είναι τεράστια. Περίπου το 70-80% των Κυπρίων επιλέγουν το αυτοκίνητο για τις καθημερινές τους μετακινήσεις.

Αυτή η υψηλή εξάρτηση από το αυτοκίνητο δημιουργεί όχι μόνο ανάγκη για υποδομές που να μπορούν να εξυπηρετήσουν τον μεγάλο αριθμό των οχημάτων, αλλά και προκλήσεις για την κυκλοφοριακή συμφόρηση.

Αξιοσημείωτο είναι ότι αυτή η τάση φαίνεται να αυξάνεται χρόνο με τον χρόνο, με περισσότερους ανθρώπους να προτιμούν τη χρήση του αυτοκινήτου λόγω της έλλειψης επαρκούς δημόσιου συγκοινωνιακού δικτύου, κυρίως εκτός των μεγάλων πόλεων.

Πως φτάσαμε μέχρι εδώ;

Η εξάρτιση από το αυτοκίνητο ξεκίνησε από νωρίς, αφού μετά την ανεξαρτησία της Κύπρου το 1960, η πολιτική κατάσταση ήταν ασταθής, ενώ οι διαρκείς εσωτερικές και εξωτερικές προκλήσεις (όπως η τουρκική εισβολή του 1974 και η διαίρεση της Κύπρου) καθυστέρησαν την ανάπτυξη μακροπρόθεσμων έργων υποδομής, όπως τα τραμ και τα τρένα. Η εισβολή του 1974 και οι συνέπειες της κατοχής ανέτρεψαν τον προγραμματισμό των υποδομών και απέσπασαν πόρους από άλλα έργα.

Η ανάπτυξη τραμ ή τρένων απαιτεί μεγάλες επενδύσεις στην κατασκευή των απαραίτητων υποδομών και η έλλειψη χρηματοδότησης από τη μεριά της κυβέρνησης ή των ευρωπαϊκών προγραμμάτων περιορίστηκε στις απαραίτητες υποδομές, όπως οι δρόμοι και οι γέφυρες.

Πέραν αυτού, η γραφειοκρατία και οι πολιτικές διαδικασίες στην Κύπρο συχνά καθυστερούσαν τη λήψη αποφάσεων και την υλοποίηση σημαντικών έργων υποδομής. Οι διάφοροι πολιτικοί κύκλοι συχνά δεν συμφωνούσαν στο ποιο σχέδιο ή έργο έπρεπε να ακολουθηθεί, και αυτό εμπόδισε τη λήψη αποφάσεων σε εθνικό επίπεδο.

Τα ημερήσια χιλιόμετρα των κυπρίων οδηγών

Η ανάγκη για καθημερινή μετακίνηση είναι τόσο μεγάλη που οι Κύπριοι οδηγοί διανύουν κατά μέσο όρο περίπου 25-30 χιλιόμετρα την ημέρα. Αυτή η απόσταση, αν και μικρή σε σύγκριση με άλλες ευρωπαϊκές χώρες, αποδεικνύει την εξάρτηση από το αυτοκίνητο για βασικές δραστηριότητες όπως η εργασία, οι κοινωνικές υποχρεώσεις και οι ψυχαγωγικές δραστηριότητες.

Η μέση ημερήσια απόσταση που διανύουν οι Κύπριοι υποδεικνύει επίσης την ανάγκη για καλύτερες υποδομές, δεδομένου ότι οι περισσότερες μετακινήσεις γίνονται μέσω του οδικού δικτύου, το οποίο συχνά αντιμετωπίζει προβλήματα κυκλοφοριακής συμφόρησης, ιδιαίτερα κατά τις ώρες αιχμής.

Καίμε πολύ καύσιμο

Η χώρα μας κατατάσσεται επίσης, όπως είναι αναμενόμενο, αρκετά ψηλά στην Ευρώπη όσον αφορά την κατανάλωση καυσίμων. Παρά την πρόοδο που έχει γίνει στον τομέα των πιο οικονομικών και οικολογικών οχημάτων, το μεγαλύτερο ποσοστό των Κυπρίων εξακολουθεί να χρησιμοποιεί αυτοκίνητα με κινητήρες βενζίνης ή πετρελαίου. Αυτή η τάση έχει ως αποτέλεσμα τη συνεχιζόμενη αύξηση της κατανάλωσης καυσίμων.

Οι τιμές των καυσίμων είναι από τις πιο υψηλές στην Ευρωπαϊκή Ένωση, γεγονός που εντείνει την ανάγκη για πιο βιώσιμες εναλλακτικές.

Παρακολουθήστε τα όλα εδώ: Η ιστορία της καρό σημαίας | SpeedΖone Podcast EP67

Δείτε τον πλήρη κατάλογο με τις ανακλήσεις εδώ 

Ωρολογιακές βόμβες Takata στην Κύπρο (δείτε εδώ το podcast)

Δείτε ακόμη: Αυτά που δεν έδειξε η σειρά Senna | SpeedΖone Podcast EP66